بخشی از باور های مردم تالش وتات در حوزه دامداری

بخشی  از باور های مردم تالش وتات در حوزه دامداری

-  اگر سگ‌ در ميان‌ رمه‌ روي‌ زمين‌ دراز بكشد و غلت‌ بزند معني‌اش‌ آن‌ است‌ كه‌ به‌ زودي‌ دامي‌ از آن‌ رمه‌ صدمه‌ مي‌بيند و يا مي‌ميرد. در چنين‌ مواقعي‌ بي‌درنگ‌ با چوب‌ و سنگ‌ به‌ سگ‌ حمله‌ برده‌ و آن‌ را دور مي‌كنند.

-  از ظرف‌ شيري‌ كه‌ بر روي‌ آتش‌ گذاشته‌ شده‌ تا بجوشد بايد به‌ خوبي‌ مواظبت‌ كرد تا قطره‌اي‌ از آن‌ در آتش‌ نريزد چون‌ در صورت‌ ريختن‌ شير در آتش‌، پستان‌ دامهاي‌ شيرده‌ زخمي‌ مي‌شود. حال‌اگر گاهي‌ به‌ علت‌ غفلت‌ يا بر اثر اتفاق‌ مقداري‌ از شير در آتش‌ ريخته‌ شود بايد بي‌درنگ‌ مقداري‌نمك‌ در آن‌ آتش‌ ريخت‌ تا رفع‌ بلا شود.

-  اگر چوپاني‌ به‌ هنگام‌ كوچ‌ در مسير حركت‌ رمه‌ خود با كسي‌ غير از اهل‌ خانواده‌ خود روبرو شود در اولين‌ فرصت‌ سنگ‌ كوچكي‌ را از زمين‌ برمي‌دارد و بر روي‌ سنگ‌ ديگر مي‌گذارد اين‌ كار را بمنظور دفع‌ چشم‌ نظر يا چشم‌ زخم‌ انجام‌ مي‌دهند.

-  اگر در رابطه‌ با گاو يا گوسفندي‌ لفظ‌ فروش‌ بر زبان‌ آيد بايد آن‌ دام‌ را فروخت‌ و يا در انتظار تلف‌ شدنش‌ بود.

-  اگر كسي‌ به‌ خانه‌ همسايه‌ رفته‌ و در آنجا از بيماري‌ دام‌ خود سخن‌ بگويد صاحبخانه‌ با دست‌ چپ ‌چيزي‌ را برمي‌گرداند و در دل‌ خود مي‌گويد همان‌ جا بماند.

-  در روزهاي‌ دوشنبه‌ و چهارشنبه‌ محصولات‌ دامي‌ خود را از خانه‌ به‌ بيرون‌ نمي‌دهند چون‌ شگون ‌ندارد.

-  براي‌ اينكه‌ گاو شير بيشتري‌ بدهد وقتي‌ زاييد مقداري‌ از شير اولش‌ (كاله‌ Kāla) را به‌ آب‌ روان ‌مي‌سپارندو معمولاً روزهاي‌ يكشنبه‌ و جمعه‌ را براي‌ كوچ‌ انتخاب‌ مي‌كنند.

-  شب‌ هنگام‌ محصولات‌ خود را به‌ كسي‌ نمي‌دهند.

-  دامهايشان‌ را هر موقع‌ نمي‌شمارند چون‌ كم‌ مي‌شوند.